เพลงเพลินภูพิงค์

เนื้อเพลง

สมใจก่อนนี้เคยอยากชมเขางาม

ตามหุบผาพงไพรได้มาเห็นภูพิงค์แพรวพราย

สวยจริงดอกไม้สะพรั่งบานทั้งปี

ดูหลากสีเรียงรายโชยกลิ่นหอมอวลอบชื่นใจ

ดุจจะลอยฟ้าดั่งทิพย์วิมานทอง

แห่งอินทร์พรหมสองเสกสนององค์ท้าวไท

แสนเพลินสุขสมสดับแต่เสียงเพลง

วิหคร้องมาไกลช่วยกล่อมขวัญทุกวันเพลิดเพลิน

สมใจก่อนนี้เคยอยากชมเขางาม

ยามอ่อนแสงรำไพได้ไปถึงดอยปุยเดียวดาย

สูงจริงเสียดฟ้าตระหง่านปานท้าลม

ชมยอดผาเรียงรายคราหมดแสงดวงสุริยา

ดุจจะลอยฟ้าอยู่ชิดเดือนเคียงดาว

โอ้ลมพัดหนาวรวดร้าวรานอุรา

แสนเพลินนั่งล้อมไฟอุ่นฟังเสียงเพลง

ชาวเผ่าเขาครวญมาสนุกเหลือไม่เบื่อภูพิงค์

สุขจริงหนามาเชียงใหม่แดนสรวงแสนเพลิน

ประวัติ

เพลงพระราชนิพนธ์ “ฝัน” “เพลินภูพิงค์” “SOMEWHERE SOMEHOW”
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชนิพนธ์ทำนองเพลง “Somewhere Somehow” ขึ้นก่อน และโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ ทรงประพันธ์คำร้องภาษาอังกฤษ และนายศรีสวัสดิ์ พิจิตรวรการ ประพันธ์คำร้องภาษาไทย ชื่อเพลงว่า “ฝัน” ต่อมาเมื่อสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถเสด็จฯแปรพระราชฐานประทับ ณ พระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์ใหม่ๆ โปรดในความสวยงามของพระตำหนักและอุทยานที่รายล้อม จึงมีพระราชเสาวนีย์ให้ท่านผู้หญิงมณีรัตน์ บุนนาค เขียนคำชมเป็นเพลง “เพลินภูพิงค์” อีกเพลงหนึ่ง ซึ่งท่านผู้หญิงมณีรัตน์ เล่าว่าเมื่อโปรดเกล้าฯ ให้แต่ง ครั้งแรกยังไม่เคยตามเสด็จฯ ไปภูพิงคราชนิเวศน์ จึงไม่ได้แต่งทันที ต่อมาเมื่อมีโอกาสตามเสด็จฯ ภายหลังจึงได้เขียนคำร้องออกมาได้